Aanpassingen in het economisch steun- en herstelpakket

1.       Tegemoetkoming Vaste Lasten (TVL)

Informatie over Tegemoetkoming Vaste Lasten vindt u hier. 

Tot en met 29 januari 2021 om 17.00 uur kunt u de aanvraag indienen voor TVL over het 4^e kwartaal 2020.

TVL over het 4^e kwartaal 2020 staat open voor ondernemingen die te maken hebben met een omzetdaling van ten minste 30%. De omzetdaling wordt bepaald door de verwachte omzet over het 4^e kwartaal 2020 te vergelijken met de omzet volgens de aangifte omzetbelasting over het 4^e kwartaal van 2019.

De SBI-code van de onderneming is hierbij niet van belang voor de vraag of u recht heeft op TVL.

Waar TVL over het 4^e kwartaal eerst maximaal 50% van de (forfaitaire) vaste lasten bedroeg, is dit percentage nu verhoogd. Bij een omzetverlies van 30% bedraagt de tegemoetkoming 50% oplopend tot 70% bij een omzetverlies van 100% met een maximale uitkering van € 90.000 per aanvrager. De vaste lasten zijn per sector vastgesteld door de wetgever.

Reeds ingediende TVL-aanvragen zullen door de overheid automatisch worden aangepast naar de hogere percentages.

Bovenstaande verruiming van TVL qua maximale subsidie geldt ook voor het 1^e kwartaal van 2021.

De eerder aangekondigde versobering van de TVL vanaf 2021 is voor het 1^e kwartaal 2021 nog niet van toepassing. Dit betekent dat het minimale omzetverlies 30% moet bedragen in plaats van de voorgenomen 40%.

2.       Aanpassing in NOW 3

Voor het tweede tijdvak van NOW 3 dient de werkgever te maken te hebben met een omzetdaling van ten minste 20%. De eerder aangekondigde verhoging naar 30% is teruggedraaid.

De omzetdaling wordt bepaald door de omzet te vergelijken met 25% van de jaaromzet over 2019.

De NOW-regeling zou vanaf het tweede tijdvak van NOW 3, de periode januari 2021-maart 2021, worden versoberd door aan werkgevers een vergoeding toe te kennen van maximaal 70% van de loonsom. Deze versobering gaat niet door, zodat de maximale vergoeding over de periode januari 2021-maart 2021 80% van de loonsom blijft. Dit is gelijk aan het eerste tijdvak van NOW 3.

De aanvraag voor het eerste tijdvak van NOW 3 (oktober 2020-december 2020) had ingediend moeten zijn op 13 december 2020. Op 14 december 2020 is aangekondigd dat het aanvraagloket heropend wordt en dat dit open blijft tot 27 december 2020. 

3.       Uitstel van betaling voor belastingen

De huidige regeling van bijzonder uitstel van betaling in verband met Corona loopt af op 1 januari 2021. Dit betekent dat uiterlijk vanaf 1 januari 2021 belastingafdrachten weer tijdig dienen plaats te vinden. 

De regeling voor uitstel van betaling wordt nu alsnog verlengd tot 1 april 2021.

Wat is uw situatie:

Nog niet eerder uitstel van betaling aangevraagd: aanvraag mogelijk voor uitstel tot 1 april 2021

In 2020 is er drie maanden uitstel van betaling geweest: aanvraag mogelijk voor verlenging tot 1 april 2021 waarbij een derdenverklaring nodig is vanaf  € 20.000 uitstel 

In 2020 is drie maanden uitstel + verlenging met drie maanden aangevraagd: uitstel tot 1 april 2021 geldt automatisch

Voor alle uitgestelde belastingbetalingen geldt dat de opgebouwde belastingschuld vanaf 1 juli 2021 in 36 maanden moet worden voldaan. Na 1 april 2021 wordt u door de belastingdienst geïnformeerd over de hoogte van de totale belastingschuld en de omvang van de maandelijkse aflossing.

Werkkostenregeling (WKR): wel of geen 80% eindheffing 

Met ingang van 1 januari 2020 bedraagt de vrije ruimte 1,7% van uw fiscale loon tot en met € 400.000. Over het meerdere van de fiscale loonsom bedraagt de vrije ruimte 1,2%. Voor het jaar 2020 is vanwege Corona de vrije ruimte eenmalig verhoogd tot 3% voor de fiscale loon tot en met € 400.000.   Eventuele resterende vrije WKR ruimte 2020 kunt u dit jaar nog benutten voor een fiscaal gunstige beloning van de werknemers. Indien het WKR forfait is overschreden, wordt het meerdere belast met een eindheffing van 80%. De eindheffing dient uiterlijk te worden verwerkt in de aangifte loonheffingen van februari 2021.   In het kader van de Werkkostenregeling (WKR) moet u vóóraf aanwijzen of vergoedingen en verstrekkingen aan uw medewerkers binnen het WKR forfait vallen. De aanwijzing van deze vergoedingen en verstrekkingen moet blijken uit de financiële administratie/de WKR specificatie. Controleer vooraf goed of een vergoeding via de WKR niet in strijd is met de NOW vereisten!   

Nieuwe regels (reis)kostenvergoeding per 1 januari 2021 

In het jaar 2020 geldt er een tegemoetkoming voor vaste (reis)kostenvergoedingen die zijn toegezegd voor 13 maart 2020. Ondanks een gewijzigd reis- en kostenpatroon als gevolg van corona, mocht de werkgever deze vergoeding netto blijven uitbetalen.

Vanaf 1 januari 2021 wordt deze tegemoetkoming beëindigd. Werknemers mogen voor de dagen waarop ze thuis werken geen onbelaste reiskostenvergoeding meer ontvangen. Welk vervoersmiddel de werknemer gebruikt doet er niet toe. De regels voor de vaste reiskostenvergoeding gelden zowel voor de onbelaste 19 cent per kilometer met eigen vervoer als de vergoedingen voor openbaar vervoer. Betaalt de werkgever meer dan de daadwerkelijk afgelegde reiskosten, dan zijn die vergoedingen belast.   Vanaf 1 januari 2021 valt deze onbelaste reiskostenvergoeding helemaal weg wanneer de werknemer volledig thuiswerkt. Om de vaste reiskostenvergoeding te mogen handhaven moet de werkgever aantonen dat de werknemer 36 weken of 128 dagen per jaar naar een vaste werkplek reist. Als dit niet aantoonbaar is, moet er voortaan per reis gedeclareerd worden en zijn de te veel uitgekeerde reiskostenvergoedingen belast.

Ook voor vaste kostenvergoedingen geldt dat deze alleen belastingvrij mogen blijven indien de werknemer de kosten nog steeds maakt. Bij een gewijzigd uitgavenpatroon als gevolg van thuiswerken, is het raadzaam de samenstelling en omvang van de vaste kostenvergoeding opnieuw te beoordelen.

De wet op de loonbelasting kent op dit moment geen specifieke vrijstelling voor een thuiswerkvergoeding. Ondanks verzoeken vanuit werkgevers- en werknemersorganisaties, heeft de wetgever hiervoor de wet nog niet aangepast. Indien een werkgever een vergoeding geeft voor de kosten van het thuiswerken, vormt dit een bruto vergoeding, tenzij dit wordt aangewezen als onderdeel van de vrije ruimte in de WKR. Het zakelijk gebruik van internet thuis kan wel in aanmerking komen voor een onbelaste vergoeding mits onderbouwd.